Sicilië dag 6 : Catacomben (Palermo) - Monreale - Segesta - Marsala

We beginnen onze dag met het bezoek aan de catacomben van het Convento dei Cappucini in Palermo waar we  een muzikaal welkom krijgen.

Een tikje griezelig is een bezoek aan het Convento dei Cappuccini. In de catacomben ervan zitten, liggen, staan en hangen ongeveer 8000 sinds de 17^de eeuw gemummificeerde lichamen van monniken en vermogende burgers. 

De capucijnen  waren gespecialiseerd in deze vorm van begraven, die voor hen in de eerste plaats een memento mori was, een voortdurende herinnering aan de sterfelijkheid van de mens. 

Bij de verwanten van de wereldlijke overledenen, die hun gestorven familieleden regelmatig bezochten en als dat nodig was andere kleren aantrokken, speelden wellicht andere motieven een rol. Zoals bij de familie van generaal Lombardo, wiens dochter op tweejarige leeftijd stierf; zelfs nu nog ligt het meisje erbij alsof ze slaapt. 

 

 

Deze vorm van teraardebestelling werd in 1881 verboden.

Nog zwaar onder de indruk van dit bezoek, vertrekken we naar Monreale (ca. 60 kms)

De kathedraal van Monreale is gebouwd in opdracht van koning Willem II van Sicilië. Hij had in 1174 in een visioen de plek gevonden waar zijn vader, Willem I, ooit een schat op het eiland had verborgen. Deze plek was de Monte Reale, de koninklijke berg, in de heuvels boven Palermo. Willem II gaf opdracht precies op deze plek een kathedraal te bouwen. En dan niet zomaar een kathedraal, maar het moest het mooiste bouwwerk van heel het eiland worden, met unieke mozaïeken en een prachtig klooster.

Het resultaat mag er zijn: de kathedraal van Monreale is het hoogtepunt van de Arabisch-Normandische bouwkunst op Sicilië. Het hele schip, de zijbeuken, het koor, het transept en de apsis zijn bedekt met de schitterendste mozaïeken.

Werkelijk magnifiek, en al helemaal als je bedenkt dat de kathedraal in slechts tien jaar tijd is voltooid. Als je weet dat men elders in Italië soms wel honderden jaren werkte om een kathedraal te voltooien, wordt het wonder van Monreale nog bijzonderder. En dan de materialen: voor alle mozaïeken was alleen al 2200 kilo goud nodig!

Eenmaal binnen worden je ogen als vanzelf eerst naar de mozaïeken getrokken. Bijna zesduizend vierkante meter van de kathedraal is bedekt met steentjes, die samen een schitterend verhaal vertellen. 

De mozaïeken in de apsis en dwarsbeuken zijn gemaakt rond 1182, door Siciliaanse, Byzantijnse en Griekse ambachtslieden. Hier straalt Christus boven Maria, engelen en heiligen, met rondom verhalen over zijn geboorte en lijdensweg.

In de kathedraal vevinden zich de  graftomben van Willem I en Willem II. Een beetje luguber is de inscriptie die herinnert aan de dood van de Franse koning Lodewijk de Heilige. Hij werd hierheen gebracht nadat hij tijdens de Achtste Kruistocht was overleden en zijn hart ligt hier nog steeds begraven.

Achtergevel van de kathedraal

We maken eerst een wandeling door de straatjes en Mieke en ik beslissen dan om niet naar het dak van de kathedraal te klimmen maar wel de kloostergang van het naastgelegen klooster te bezoeken, 
 met maar liefst 228 dubbele zuilen in Normandische stijl die ook nog eens grotendeels verschillend van elkaar zijn. 

Na de lunch vertrekken we naar Segesta 

De tempel van Segesta ligt in een mooi berglandschap. Niet de Grieken zelf bouwden deze tempel, maar de Elymiërs, die enige tijd in het westen van Sicilië woonden en ook Erice stichtten. Zij hadden de bouwstijl van de Grieken overgenomen. 

De tempel werd tussen 430 en 420 v. Chr. gebouwd, telt 36 Dorische zuilen en is 61 meter lang. Men denkt dat de tempel nooit volledig afgerond is geweest, met name omdat een dak ontbreekt en altijd ontbroken lijkt te zijn. 

Behalve de tempel is er bij Segesta ook een halfrond theater, waar men met een pendelbus naar toe  moet.  Het theater biedt plaats aan 3200 toeschouwers en biedt prachtig uitzicht op het heuvellandschap waardoor het omgeven wordt. In juli en augustus worden in het theater nog klassieke toneelstukken en concerten opgevoerd.

Terug de bus in richting Marsala (55 kms) 

Deze in 397 v.Chr. door de Phoeniciërs gestichte stad dankt haar naam aan de Arabieren, die haar Marsal- Allah, Haven van God, noemden. Marsala verzekerde zich van een plaats in de Italiaanse geschiedenisboeken door de landing van Garibaldi in mei 1860, voor velen het begin van de Italiaanse eenwording. Nog beroemder is Marsala (83.000 inw.) echter door de gelijknamige dessertwijn.

Stadspoorten geven toegang tot de oude stad. Het hart is de Piazza della Repubblica met het 18^de-eeuwse Palazzo Senatorio en de in de 17^de/18^de eeuw op de plek van een oudere Normandische kerk gebouwde dom met een imposante tufstenen façade.

We overnachten in hotel President, dat bestaat uit 2 moderne en functionele gebouwen, met aan de achterzijde een zonneterras met zwembad.  Het hotel ligt op 20 minuten lopen van het stadscentrum.