Siciliëreis met SNT - Mei - Juni 2016: mei 2016

Om 6u30 ontbijt

Vertrek om 8.00 uur vertrek uit Lipari met de aliscafo naar Milazzo.

We rijden (138 kms) naar het Parco delle Madonie om Castelbuono te bezoeken.

De Sicilaanse Alpen, zo worden Le Madonie, een uit kalksteen en dolomiet bestaand bergmassief in het achterland van Cefalù, wel genoemd. De hoogste top is die van de Pizzo Carbonara, met zijn 1979 m de op een na hoogste berg van Sicilië.

Om dit eldorado voor botanici en wandelliefhebbers intact te houden, werd het ca. 40.000 ha grote gebied tot natuurpark uitgeroepen.

In de bergdorpen kunt u kennismaken met het landelijke Sicilië. Veel van deze dorpen werden al onder de Arabieren en Normandiërs gesticht ter beveiliging van het achterland. De boeren hier houden zich vooral bezig met veeteelt. De levensmiddelenwinkeltjes verkopen in de lente verse caciocavallo (kaas van koemelk), tuma en primosale (schapenkaasjes) en soms nog warme ricotta.

Castelbuono

Het door pluimessen, olijf- en amandelbomen omringde Castelbuono (9300 inw.), 25 km ten zuidoosten van Cefalù, is een ideaal uitgangspunt voor een verkenning van Le Madonie. Eeuwenlang was het stadje Italiës grootste producent van manna, een suikerachtig sap dat wordt gewonnen uit de stam van de pluimes (of manna-es, een boom uit de olijffamilie). Inmiddels wordt deze waardevolle grondstof alleen nog hier, in het nabijgelegen Pollina en in Geraci Siculo gewonnen. Manna wordt nog steeds gebruikt bij de bereiding van zoetwaren, maar ook als natuurlijk laxeermiddel, in het bijzonder bij kleine kinderen.

Het fraaie stadje ontstond rond het in 1316 gebouwde kasteel van de Ventimiglia, die in 1454 hun regeringszetel van Geraci naar hier verplaatsten om van Castelbuono het economisch centrum van Le Madonie te maken. Daarbij werden ook de relikwieën van de heilige Anna, de moeder van Maria, overgebracht. Voor deze patroonheilige van Castelbuono richten zij op de tweede verdieping van het kasteel de rijkversierde Cappella Palatina in, die in de 17^e eeuw door Vincenzo Messina en Giuseppe Serpotta (broer van de beroemde Giacomo) met putti en guirlandes op een gouden ondergrond werd aangekleed.

We verlaten Castelbuono en gaan de ricottaboerderij di Collesano bezoeken, met degustatie van ricotta, hapjes, brood en 1 glas wijn

Prachtige landschappen, onderweg naar Cefalu

Cefalù

Een reuzenhoofd van kalksteen kondigt de levendige badplaats Cefalù (14.000 inwoners) aan met zijn verzorgde, langzaam in zee aflopende zandstrand. Kephaloidion (van kephale, hoofd) werd het door de Grieken genoemd. Al bewoond sinds voorhistorische tijden, beleefde Cefalù zijn bloeitijd onder de Normandiërs. Slagader is de voor auto’s verboden Corso Ruggero, die het stadje in tweeën deelt: aan de ene kant strekt zich bergop de middeleeuwse wijk met zijn trapstraatjes en steegjes uit, aan de andere lopen rechte, door paleizen en kerken geflankeerde straatjes naar de zee, waar aan de Via Vittorio Emanuele nog een wasplaats uit de Arabische tijd bewaard is, die tot in de 20^e eeuw door vrouwen van Cefalù werd gebruikt.

Una cosa da vedere è il lavatoio medievale che ricorda la storia di Cefalino, il fiume 'più puro dell'argento e più freddo della neve'. La leggenda lo dice generato dalle lacrime ininterrotte di una ninfa pentita di aver punito con la morte il tradimento di chi amava.
Quasi nascosti, lavatoio e fiume, in un androne scalinato in discesa, dove è facile immaginare le voci di fatica delle donne in un passato per molte ancora brutalmente presente dentro una gran fetta di mondo.
L'acqua fugge dalle bocche nelle pareti e riempie rumorosamente le vasche, poi cerca il mare. Limpida e veloce come il tempo di un pensiero per qualcuno o qualcosa che non c'è più.

Voorbij de Osterio Magno (Corso Ruggero 75), tegenwoordig in gebruik voor exposities, bereikt u het hart van Cefalù, de met palmen beplante en door terrassen omzoomde Piazza Duomo.

Aan het plein verrijst de imposante kathedraal die de Normandische vorst Rogier II in de 12^de eeuw voor het nieuwe bisdom Cefalù liet bouwen. Eigenlijk was de dom bedoeld als grafzerk voor de Normandische dynastie, maar de bouw was nog lang niet voltooid toen Rogier overleed, zodat zijn sarcofaag en die van zijn vader uiteindelijk in de kathedraal van Palermo werden bijgezet. De machtige kerk met haar twee massieve torens is een imposant voorbeeld van Normandische architectuur.

Het interieur heeft de vorm van een driebeukige zuilenbasiliek met rijk versierde kapitelen en – kenmerkend voor Normandische kerken – een zeer hoge dwarsbeuk en een koor met kruisribgewelven. Hoogepunt zijn de mozaïeken in het koor, die tot de oudste in Sicilië behoren. Sinds een aantal jaren is de gerestaureerde kruisgang met zijn mooie tweelingzuiltjes weer toegankelijk.

Terug de bus op richting Palermo waar we het avondmaal nemen en overnachten in hotel Casena dei Colli

Zaterdag, 28 mei

vlucht Brussel-Catania: 17.15–19.50 uur

Transfer naar Milazzo (142 kms ca. 1h30), avondmaal en overnachting in Hotel La Bussola

Zondag, 29 mei

Heel vroeg opstaan want om 9u30 nemen we reeds de vleugelboot naar Lipari (1u)

Bagage wordt naar Gattopardo Park Hotel gebracht terwijl wij vertrekken met de boot naar Stromboli.

Lipari maakt deel uit van de Eolische eilanden. Met zeven zijn ze, en hun naam hebben ze te danken aan Eolos, de god van de wind: het vulkanische Stromboli en Vulcano, het mondaine Lipari, het exclusieve Panarea, Salina, locatie voor de film 'Il Postino' en de kleintjes Alicudi en Filicudi. Met hun contrasten van water en vuur, hemel en aarde, bieden deze eilanden een magisch en onvergetelijk schouwspel: grillige rotskusten met bizarre vormen, vulkanische zwavelbaden, een heldere zee en een ongerepte natuur.

Dit kleinste van de 7 zussen (le sette sorelle) ligt ongeveer halverwege tussen Lipari en Stromboli en staat bekend als het "mondaine" eiland, waar de elite van Milaan en Rome vakantie viert. Het heeft een oppervlakte van 3,4 km², is niet hoger dan 421 m en heeft circa 240 inwoners. Tijdens het zomerseizoen wordt dit aantal zeker verviervoudigd. Het eiland is beperkt vulcanisch.

Terug aan boord om te zwemmen in de wateren van Panarea en een uur pauze voor het middagmaal

aan boord.

Aankomst in de haven van Scari op Stromboli. De dapperen vertrekken voor de beklimming van de krater (duurt ongeveer 5 uur)

Het eiland Stromboli is niet meer dan een enkele berg (924 m hoog), die eveneens Stromboli heet. Stromboli is hiermee op 4 na het grootste eiland van de archipel en met 160.000 jaar het jongste. Stromboli is een vulkaan, waar het vuur nooit dooft. Stromboli staat bekend als de meest actieve vulkaan van Europa.

Het eiland heeft een oppervlakte van 12,68 vierkante kilometer. Vanaf de zeebodem gemeten is het eiland eigenlijk een drieduizend meter hoge vulkaan, waarvan ongeveer een derde boven water uitsteekt. Het eiland wordt bewoond door ongeveer 650 mensen (2014).

De Stromboli is een vulkaantype met taai magma (gesteente). Het gas dat in het magma zit, kan slechts af en toe ontsnappen terwijl het magma naar boven stijgt. Daardoor ontstaan vaak blokken en vulkanische bommen die uit de vulkaan omhoog gegooid worden en op de omgeving neervallen.

In 2002 kwam een Duitse toeriste om het leven toen zij werd getroffen door een brok gestolde lava. Bij dit soort uitbarstingen ontstaan ook vaak lavastromen en sintelkegels.

De uitbarstingen van de Stromboli zijn meestal klein en ongevaarlijk. De tijd tussen twee opeenvolgende uitbarstingen varieert van enkele minuten tot enkele uren. Om de paar jaar vinden zwaardere uitbarstingen plaats waarbij soms schade aan gebouwen ontstaat.

De laatste grote uitbarsting dateert van 14 Januari 2013. Toen moest het eiland ontruimd worden.

Er bevinden zich bovenaan drie actieve kraters. Langs de noordwestelijke kant van het eiland is er een breed lavaveld (sciara del fuoco genaamd), waarlangs regelmatig lavablokken naar beneden rollen.