zaterdag 4 juni 2016

Sicilië dag 8 : Mazara del Vallo - Isola di Mozia

Partenza per Mazara del Vallo ( 31 kms) Visita guidada (Cattedrale - Satiro danzante - Pza della Republica - Chiesetta di S. Nicolo Regale - Chiese di S. Michele & S. Veneranda)
Mazara del Vallo (51.000 inw.), 23 km ten zuidoosten van Marsala, ademt de sfeer van de Maghreb.


Op het plein bij de haven, de plek waar in de 9de eeuw de Arabieren aan land gingen om Sicilië te veroveren, knielen tegenwoordig aan het begin en het einde van de ramadan honderden mensen neer  om te bidden richting Mekka. De imam komt uit Palermo, de luidsprekers zijn geleend van de katholieke pastoor. Ongeveer 5000 moslims bewonen de labyrintachtige kasba. De meesten werken voor de grootste vissersvloot van Italië, anderen in de wijn- of olijfgaarden of in de bouw. ’s Ochtends vroeg (3-6 uur), als de viskotters binnenlopen, wordt luid op de beste vis geboden, die vervolgens in koelwagens wordt afgevoerd.





















Hoofdattractie van het stadje is het 
Museo del Satiro, dat is ondergebracht in een voormalige kerk. De publiciteitstrekker is een levensgroot bronzen beeld van een dansende sater, een van de indrukwekkendste beeldhouwwerken uit de Hellenistische periode. Het beeld raakte in 1997 verstrikt in de netten van een viskotter uit Pantelleria.









Un rudere recintato è tutto ciò che resta della Chiesa gesuitica di S. Ignazio, fondata nel 1701. Sopravvive la facciata, in pietra da intaglio, di stile barocco. Anche i campanili gemelli sono stati demoliti per sicurezza, in seguito ai bombardamenti del 1943. 
Sul ricco portale d’ingresso è sostenuto in un fregio tondo il busto marmoreo del Santo, opera del Marabitti. Archi e colonne facevano parte della pianta ellittica originale, con cappelle lungo le pareti: pennacchi e finestre, zoccoli, punti, capitelli e dadi soprastanti che davano una sensazione di movimento e di agilità a tutto il disegno. E ancora un esempio dell’arte di Angelo Italia e Giacomo Napoli, insigni architetti del tempo, cui si deve pure la costruzione del celeberrimo Collegio della Compagnia di Gesù.















Het historische centrum van de stad telt vele kerken waaronder enkele uit de 11de eeuw. De Arabische invloed is nog duidelijk zichtbaar in de nauwe steegjes. De belangrijkste bouwwerken in het centrum zijn de kathedraal uit 1694 en de Normandische, 12de-eeuwse kerk San Nicolò Regale.




We wandelen door de nauwe straatjes van de Casbah met zijn vele mozaïeken.























Basilica Catedrale
Het historische centrum van de stad telt vele kerken waaronder enkele uit de 11de eeuw. De Arabische invloed is nog duidelijk zichtbaar in de nauwe steegjes. De belangrijkste bouwwerken in het centrum zijn de kathedraal uit 1694 en de Normandische, 12de-eeuwse kerk San Nicolò Regale.















































La storia del Teatro Garibaldi s’incrocia con la scena politica e culturale di Mazara del Vallo agli inizi dell’800. Terminata la dominazione borbonica, che sancì il passaggio dei potere al Comitato Cittadino, il popolo volle edificare un teatro che rappresentasse il riscatto per le sofferenze dovute al regime.
Fino a quegli anni c’erano solo rare occasioni ricreative grazie ai teatrini itineranti nelle piazze. Per questo, nell’entusiasmo generale, si decise di procedere con il progetto del nuovo teatro. I lavori furono affidati all’architetto Gaspare Viviani: l’idea era quella di riprendere la struttura del Teatro Garibaldi di Trapani. Grazie ad alcuni fondi che inizialmente erano destinati al porto cittadino, fu individuato il locale e incominciarono i lavori, fino all’inaugurazione del “Teatro del Popolo” il 12 gennaio 1849. Fu solo nel 1862 che fu rinominato “Teatro Garibaldi”.

Il Teatro all’esterno non presenta caratteristiche architettoniche di rilievo, mentre all’interno si nota subito la classica forma del teatro verdiano, quella a forma di ferro di cavallo. Superato l’ingresso ci sono due piccole scale che portano al duplice ordine di palchi e al loggione, mentre in basso la platea conta una cinquantina di posti. In totale il Teatro Garibaldi può ospitarne un centinaio.


Interamente realizzato in legno, il Teatro Garibaldi presenta dei palchi decorati con scende del folklore siciliano, elementi pittorici e ornamenti in onore dell’eroe dei due mondi. Una serie di decorazioni in legno rivestite di oro zecchino sono ancora visibili, mentre la copertura lignea raffigurava la dea Venere circondata da amorini in mezzo a un cielo stellato.
Tanti spettacoli si svolsero all’interno di questo piccolo teatro e, molti, degni dei cartelloni dei grandi teatri siciliani e italiani. Opere liriche, operette e spettacoli di Rossini, Bellini, Puccini, Mascagni e Verdi, giusto per citarne qualcuno.
Nicola Cristaldi, il sindaco di Mazara del Vallo
Dietro lo pseudonimo "Hajto" si nasconde il sindaco di Mazara del Vallo, Nicola Cristaldi (nella foto), che con la figlia Francesca da anni crea opere in ceramica. I lavori sono stati donati al Comune e sono in mostra nelle strade e nelle piazze della cittadina trapanese.
De vriendelijke galerist die ons het theater heeft laten kennen





De Stagnone Eilanden

De zoutmijnen


De zoutpannen zijn over twee zones verdeeld. De Nubia zoutpannen bevinden zich even ten zuiden van Trapani en een paar kilometer ten noorden van Marsala bevindt zich een tweede zoutwinningsgebied. Vooral dit tweede gebied is interessant, omdat het zich tot een prachtig landschap heeft ontwikkeld, dat met name in de zomer garant staat voor een mooi kleurenpalet. Her en der kan je nog een antieke windmolen ontwaren, waarvan slechts enkele nog in werking zijn. Dit zoutwinningsgebied maakt onderdeel uit van een natuurreservaat, het Riserva dello Stagnone en is in de Stagnone lagune gelegen. In de lagune bevinden zich vier kleine eilandjes, waaronder San Pantaleo. Het gebied kent een gevarieerde flora en fauna en is daarom een aanrader voor natuurliefhebbers. Voor vogelaars is dit een mooi gebied, omdat veel verschillende vogelsoorten hier hun thuis hebben of een geschikte stop op doorreis naar andere eindbestemmingen.

















Mozia, het eiland van de Feniciërs

Te midden van de zoutpannen tussen Trapani e Marsala ligt het kleine eilandje San Pantaleo. Je ontdekt er tijdens een wandeling de niet zo spectaculaire, maar wel heel romantisch gelegen ruïnes van de Phoenicische nederzetting Mozia, die ooit tot de belangrijkste op Sicilië behoorde.
Tot in de vorige eeuw was het eiland nog bereikbaar over een geplaveide weg, in een kar met hoge wielen om de voeten droog te houden. Nu brengt een boot je binnen enkele minuten aan de overkant.
Het eiland Mozia ligt in een lagune die zich voor bijna 45 hectare uitstrekt tussen de noordkust van Sicilië, Marsala en de zoutpannen van Trapani. Sinds 1984 zijn de eilanden van de lagune van Marsala beschermd natuurgebied. Het eiland (tegenwoordig San Pantaleo) is een kleine schat aan natuurlijk en archeologisch erfgoed, verbonden met de familie Whitaker, welgestelde Engelse kooplieden die het eiland kochten aan het begin van de 20e eeuw en opdracht hebben gegeven voor de opgravingen die de kunstschatten aan het licht hebben gebracht.


De tour naar Mozia gaat gepaard met een bezoek aan de 

Villa Whitaker

In het museum  waar niet alleen 10.000 objecten liggen tentoongesteld die tijdens de opgravingen zijn gevonden, maar ook het prachtige marmeren Griekse standbeeld van de Jongeman van Mozia uit de 5e eeuw v.C., ontdekt in 1979.




















Om deze prachtige dag af te sluiten gaan we wijn proeven in de  Enoteca Caruso e Minini.























We besluiten om de laatste dag niet in het hotel te dineren maar in de stad.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten